CIE N IEL PA STAT DE PEPI?

De Pepi dijova duc che l fova un da pudëi avëi,
Pepi un sciche trueps, sciche ie mefun chisc ëi,
dal raudlé su senzier, n tretlamënt, sun l cul tei pëi
y un che ova mefun puec ciavëi,
Pepi che ne à mei abù la riedà
y povester perchël, deguna ne ti à mei cagà.

Sci, sci saurì dì ch’l valënt mut...
ne ëssa nianca stizà ora sce l fossa jit ju per plaza desnut.

Pepi, pepi for daduman ala prima mëssa
nianca da Segra Sacun l udoven cun na sciessa
y sce zachei ti ëssa ulù ficé ite do spinel n curtel
ëssel dit, n mumënt... lasceme dant tré sëura l gurmel.

Pepi cun si var zot, uni piedia che pëisa ie belau sciot
trëi cherc plën y mpo vëijes uet l got.
Cherdà ala lum da na senteda de mendranza, spevia fova mami
te damandes perdunanza dan zapé ite te bani.

Pepi, te ies n spirt nvijibl zënza n spinacian per tu furé l pe al ujin
ntan che i autri se god ascundon l vin, tu ies speve, tu ies l rujin,
n chiet che fej fuera, tarlui che destizea coche na smueia ju per na roa...
un, doi, trëi... me audies’a? Proa... proa...
Sce ju per plaza o su per Col de Flam
monce l magon ie massa oml per cherdé do la fam.

Pepi ti melodia ie l susté y l paré demez na legrima ncompra
n scinché gheneda ulache duc i autri vënd y compra
Do col via, es pona n di abinà ti lidëza ndividuela
tralascian la bona maniera pra na tel dunzela.

Ma cie n iel pa stat de Pepi, muferlea śën la jënt
l fova pu tan... l fova pu tan da fundamënt,
puh co? No me dì Pepi, chël che che fova tan valënt...
y ntant la ciacules dl luech tira de bocia cun l vënt.

Pepi à la bocia da sanch, l semea che l ebe maià ketchup per debant
l sënta dan Crist de Sëurasas sun banch, si mus ie stanch.

Cun trieva ora cunsidereiel l luech,
   fosces si pupiles, l se sënt uet
Amor y rëssa, na sort de Batadù: l ie dut mé n juech.

Cëla cëla cie darì, śën ve ëis ntendù
che son ënghe ie tlo, duman dal cumiser unirei scutà su,
me trajeré sëura da catif, cumpreré na crabatl de marca,
un n iede che zachei me dà almanco ahta…

Vo sëis Pepi, chël “dla jënt” che savais bele da giudiché
l maneslos da revin che jiva a crì na tle,
per giaurì n mond tan desfrënt da chël che vo depenjëis,
fat dl lunesc daduman se ncunferté a n vënerdì do vëis.

Tu Pepi, ora de scentimento, n assassin che à rejetà sun la rejon
zënza plu debujën de cubatura, da duman, te ti perjon
… sares te ti majon… a cumpedé biescies per te ndurmenzé, a zidlé
aranies
… i ficeri per se defënder adrova la mata castanies
… ne sares nia sëul: Tolstoi y Camus sarà ti cumpanies.


Ma cie n iel pa stat de Pepi, muferlea śën la jënt
l fova pu tan... l fova pu tan da fundamënt,
puh co? No me dì Pepi, chël che che fova tan valënt...
y ntant la ciacules dl luech tira de bocia cun l vënt.